Netwerkliefdadigheid
Netwerken, hoe het niet moet?
Laatst ontmoette ik op een netwerkborrel een man, met wie ik in gesprek raakte. Hij is werkzaam voor een grote gemeente en netwerkt er vrolijk op los. Hoe we er zo op kwamen weet ik niet precies meer, maar hij legde uit wat netwerken voor hem betekende en hij concludeerde met:
"Ik heb niks aan jou, maar je mag best een keer bij me langskomen voor een kop koffie want je lijkt me wel een leuk mens."
Ik word uiteráárd graag uitgenodigd omdat ik een leuk mens ben, maar het "Ik heb niks aan jou" was toch ietwat in het verkeerde keelgat bij ondergetekende. Het voelde als een soort netwerkliefdadigheid, waar ik dus ook vriendelijk voor bedankt heb. Van koffie is het nooit gekomen. Ik kan me voorstellen dat hij er aan gewend is dat mensen hem als een wandelende zak gemeentegeld zien en dat hij daardoor veel 'halers' aantrekt, maar om nou zo'n houding aan te nemen?
En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat je erg je best moet doen om niks aan mij te hebben ;-)...
posted by Annedien Hoen @ 17:46
5 comments
5 Comments:
Hoewel de manier waarop hij het verpakt niet heel tactisch is, meen ik toch dat hij de essentie van netwerken wel begrepen heeft. Het gaat hem er dus niet om of hij iets aan je heeft maar of hij je een ‘leuk mens’ vindt. En daar gaat het uiteindelijk bij netwerken toch om. Om het leggen van contacten met mensen die je ‘leuk’ vindt. Daar komen vaak de mooiste relaties uit voort die soms op termijn ook nog iets ‘opleveren’ voor beiden.
De enige kritische aantekening die je kunt maken is dat hij had kunnen vragen of jij misschien iets aan hem zou kunnen hebben. En dan gaat het niet alleen om de zak gemeentegeld die hij beheerd maar ook om wat hij persoonlijk voor jou had kunnen betekenen.
Maar ik kan me tegelijkertijd je verontwaardiging ook wel weer begrijpen.
Ik vind niet dat je de essentie van netwerken begrepen hebt als je je zo uitlaat.
Ik begrijp uiteraard dat contact leggen met mensen die je leuk vindt een basis van netwerken is danwel kan zijn, want dat geldt niet voor iedereen. Hardop zeggen dat je niks aan iemand hebt is een heel ander verhaal.
Een andere uitleg van zo'n uitspraak is dat ik langs mag komen omdat HIJ mij een leuk mens vindt: het belang ligt dus volledig bij hem. Koffie heb ik thuis ook :-) Waarom zou ik mijn tijd gaan zitten verdoen bij iemand die toch niets "aan mij heeft"?
Een andere implicatie is dat je iemand gezichtsverlies kunt besparen als je ervoor kiest je anders uit te laten. Hoe zet iemand je op zo'n moment nou eigenlijk neer in de groep waarin je op dat moment verkeert? (Want het was op een netwerkmeeting.)
Zelf heb ik het niet zo ervaren maar ik kan me goed voorstellen dat het zo kan zijn voor iemand.
Anderzijds zou het misschien handiger zijn als iederéén zich zo uitliet (misschien iets subtieler verwoord?). Dat scheelt mensen een hoop tijd. :-)
Verder geloof ik echt niet dat hij het kwaad bedoelde (hij is erg aardig zelfs) maar vond het een te opvallend netwerkmoment om die onbesproken te laten.
Het is leuk en leerzaam die manifesto's en (algemene) bevlogen woorden en do's en dont's, maar realiteit van de praktijk is minstens zo belangrijk toch?
Ik ben het helemaal met je eens dat de manier waarop hij het heeft verpakt niet heel netjes is. Blijft voor mij toch echt gelden dat de essentie van netwerken draait om menselijk contact. En dat lijkt hij wel te begrijpen. Dat het erom gaat dat je elkaar ‘leuk’ vindt.
Hij netwerkt niet op een nette cq. tactvolle manier. Daar hoeven we ook niets van te leren. Zeker niet als je dat soort uitspraken in een groep doet. Het ging mij ook alleen maar om de essentie van netwerken. Niet om zijn wijze van aanpakken.
Netwerken zou een stuk leuker worden als mensen niet alleen naar het directe zakelijk belang kijken maar ook gewoon naar andere mensen die ‘leuk’ zijn.
Blijft wel overeind dat ook tijdens het netwerken zaken als fatsoen belangrijk zijn. Het blijft namelijk zonde dat jullie geen koffie zijn gaan drinken. Hij vindt jou ‘leuk’ en jij noemt hem aardig. Lijkt me een meer dan mooie basis voor een kop koffie. En aangezien jij thuis koffie hebt zou ik hem direct bij jou thuis uitnodigen. Scheelt je in ieder geval tijd ;))
Ik heb laatst iets meegemaakt waar ik aan moest denken toen ik jouw verhaal las. Na een introductiegesprek bij een bureau dat zelf meer opdrachten binnenkrijgt dan het aankan en mij dus eventueel kon inhuren, volgde een tweede gesprek over een concrete opdracht. Tijdens dat gesprek liep het stuk op het feit dat ze op 50% van mijn -in het eerste gesprek al gemelde- uurtarief gingen zitten en me een wurgcontract wilden laten ondertekenen. Na een dag belden ze op om me iets meer geld te bieden, maar het was nog niet genoeg. Bovendien ging het contract niet van tafel. Kortom: no deal. Tot mijn verbazing zei degene met wie ik had gesproken: "Ik hoop wel dat je nog eens langs komt voor een kop koffie."
Hello nice blog.
Post a Comment
<< Home