8.10.05

Bezint eer ge iemand een kutwijf vindt

Via een gezamelijke kennis kwam ik in contact met L.
L. heeft veel ervaring met schrijven voor kinderen. Aangezien ik zelf illustraties maak voor kinderen en het over de e-mail goed klikte, genoeg aanleiding voor een kennismaking.
We hadden op de trap van het theater van Drachten afgesproken. Ik was wat vroeg, dus ik stond op een parkeerplaats vlakbij te wachten. Het was warm weer, ik had een deur open gegooid, benen naar buiten en aangezien ik nog een kwartier moest wachten zag ik een mooie gelegenheid de radiozenders te programmeren.
Er komt een vrouw aan gereden en hoewel er nog minimaal 20 parkeerplekken vrij waren, wilde ze uitgerekend naast mij parkeren, waardoor ik dus mijn benen moest intrekken en de deur sluiten.
Ik probeer natuurlijk altijd vriendelijk en vredelievend te zijn, maar het probleem is dat alles wat ik denk als een soort denkwolk, in dit geval een donderwolk boven mijn hoofd verschijnt.
Ik had bij wijze van spreken net zo goed mijn middelvinger op kunnen steken, want mijn gezicht sprak boekdelen.
Niet veel later klopt diezelfde vrouw op het raam: 'ben jij Betje?'.

Gelukkig was ze zo recht voor z'n raap dat ze even later zei: 'je vond me een kutwijf toen ik aan kwam rijden he?'
En zo werd het toch nog gezellig.

3 Comments:

At 23:11, Blogger Annedien Hoen said...

Wat een verhaal :-)
Gelukkig maar dat L. niet linea recta omgekeerd is, met piepende banden over de parkeerplaats, jou in een stofwolk en opspattend grind achterlatend...

 
At 10:07, Blogger betje.com said...

Dan had ik nu gedacht dat L nooit is komen opdagen, de #@!$#!wijf

;)

 
At 12:25, Anonymous Anonymous said...

Leuk geschreven

 

Post a Comment

<< Home